Kolejne etapy tworzenia wzorów
Nieobrana taśma maskująca jest umieszczana na stole i fotografowana w ściśle prostopadłym położeniu soczewki w stosunku do przedmiotu obrabianego. Następnie wynikowy obraz cyfrowy jest importowany do edytora graficznego. W tym programie obraz przekształca się w sylwetkę, wyraźnie zarysowaną wzdłuż konturu części. Ten obiekt graficzny jest konwertowany do formatu wektorowego. Powstały obraz można dowolnie skalować bez pogarszania jakości obrazu i zniekształcania oryginalnego konturu.
Przed lub po zdjęciu taśmy maskującej część ciała, która ma być owinięta, mierzy się, określając odległość między przeciwległymi punktami kontrolnymi na całym obwodzie. Uzyskane dane są następnie wykorzystywane podczas skalowania obrazu wektorowego w edytorze graficznym. W rezultacie wzór na obszarze jest nieco większy niż wklejona powierzchnia. Ta procedura jest stosowana do wzorów tylko dla części, między którymi znajdują się luki technologiczne wystarczająco szerokie, aby schować folię.
Materiał ochronny wycięty na ploterze po nałożeniu na korpus można wyrównać, koncentrując się na granicach konturu. Po wycentrowaniu folii na powierzchni styku możesz zacząć ją podkręcać, bez obawy, że którakolwiek z krawędzi wklejonej części pozostanie niezabezpieczona. Po zakończeniu formowania materiału ochronnego suszy się go konstrukcyjną suszarką do włosów. Po tej procedurze pojawi się niezawodny chwyt między folią a podstawą, eliminując przemieszczenie materiału, którego zwoje tworzą to samo napięcie wzdłuż całego konturu. Możesz kupić wzory wykonane w ten sposób na zderzak samochodu w naszej firmie.